برآورد تأخیر تروپوسفری با استفاده از ردیابی اشعه مقید براساس پارامترهای هواشناسی سطحی و مدل‌های هواشناسی عددی

در سال‌های اخیر روش ردیابی اشعه به عنوان راه‌حلی کارا برای تعیین تاخیر تروپوسفری مطرح شده است. ورودی‌های این روش پارامترهای هواشناسی خواهند بود که از منابع مختلفی می‌توانند استخراج شوند که از جمله می-توان به مدل‌های هواشناسی عددی و داده‌های رادیوسوندها اشاره کرد. همچنین بطور موردی در بعضی ایستگاه‌ها ممکن است برخی پارامترها بطور مستقیم در سطح ایستگاه مشاهده شده باشند. در این مقاله ردیابی اشعه به منظورتعیین تأخیر تروپسفری با استفاده‌ی تلفیقی از مدل‌های هواشناسی عددی، داده‌های سطحی اندازه‌گیری شده در ایستگاه‌های VLBI و همچنین داده-های رادیوسوند انجام شده است. دو روش پیشنهاد شده، بر اساس دو رویکرد مختلف منطقه‌ای و یا ناحیه‌ای، سعی در بهبود دقت مدل‌های هواشناسی عددی دارند. نتایج حاصل نشان دهنده‌ی تفاوت در مقادیر دست آمده برای تاخیر تروپوسفری نسبت به زمانی است که بدون قید و فقط با استفاده از مدل‌های عددی برآوردها انجام می‌شود. بخش عمده‌ی تفاوتها ناشی از مولفه‌ی غیرهیدروستاتیک تاخیر است. مقایسه با نتایج یک برنامه‌ی مقایسه که در نیمه‌ی اول سال 2010 میلادی تحت نظر کارگروه WG4.3.3 انجمن بین-المللی ژئودزی (IAG) ترتیب داده شد، تایید کننده‌ی همخوانی نتایج است که این همخوانی بر حسب ضریب شیب مشخص تر است.